Teritorija opštine Žagubica, nalazi se u istočnoj Srbiji, oivičena prirodnim granicama planina, koja pokriva Žagubičku i Krepoljinsko-krupajsku kotlinu, koje čine srce „Homolja“.
Granicu opštine Žagubica sa južne strane čini planina Beljanica, a delovi Kučajskih planina koji zajedno sa „Crnim vrhom“ leže na istoku, na severu se ponosno uzdižu „Homoljske planine“, a na zapadu vrhovi „Gornjačkih planina“, koje zatvaraju pogled na Homolje iz pravca Petrovca na Mlavi.
Naselja u opštini Žagubica veoma su razuđena na površini od 760 kvadratna kilometara i sva su prirodnim sponama upućena jedno na drugo u okviru same opštine, koja čini nedeljiv deo prostora „Homolja“, čiji se naziv nalazi u geografskim i istorijskim spisima mnogo vekova unazad.
Regionalni put Petrovac na Mlavi-Žagubica-Bor, prolazi sredinom teritorije opštine Žagubica, pravcem zapad-jugoistok, kroz naselja Krepoljin i Žagubica, koja je istovremeno privredno i upravno centralno mesto u opštini. Na regionalnom putu od Krepoljina prema jugu do Despotovca, nalaze se naselja: Sige, Milanovac i Krupaja, a naselje Laznica nalazi se 5km udaljeno od Žagubice, na regionalnom putu Žagubica Majdanpek. Počev od izvorišta reke Mlave, odnosno samog vrela Mlave, koje se nalazi na obodu naselja Žagubica, na levoj obali reke nalaze se naselja Suvi Do, Izvarica i Ribare, koje Mlava deli na dva dela-donju i gornju malu, a na zapadnoj teritoriji opštine Žagubica, naselja Medveđica i Bliznak koji je udaljen od Krepoljina 16 km. Na desnoj obali reke Mlave, u rečnim dolinama podno Homoljskih planina, nalaze se naselja: Selište, Milatovac, Vukovac, Jošanica, Osanica i Breznica, koja su udaljena od regionalnog puta Bor-Petrovac na Mlavi od 3 do 7 km.
Teritorija opštine Žagubica, čini jedinstvenu prirodnu celinu, sa svim obeležjima netaknute prirode i lepotama već pomenutih planina i visova. Ne treba mimoići lepotu doline reke Mlave, Gornjačku, Ribarsku,Tisničku i Osaničku klisuru, Prerasti: „Samar“ i u dolini reke Osanica, „Potajnicu“ kao hidrološki raritet, vrela: Vrelo Mlave, Krupajsko vrelo, vrelo Lopušnje, manjeg značaja „Belosavac“, Suvodolsko i Izvaričko vrelo, kraške bare-vodene površine u vrtačama: „Bujdina bara“, „Bučura“ i „Đurinac“, i izvore tople vode: „Banja“ u Suvom Dolu i „Toplik“ u Milanovcu.
Mnogobrojni rečni tokovi i ponornice, još više obogaćuju prirodnu lepotu teritoriju opštine Žagubica, a ogromna šumska prostranstva, bogata raznovrsnom florom i faunom, zaustavljaju dah posetiocima. Bogata autohtonim vrstama ribe, reka Mlava sa njenim desnim pritokama: „Tisnica“, „Žabar“, „Kamenica“, Milatovačka, Vukovačka, Jošanička, Osanička, Krepoljinska i Breznička reka; levim pritokama: „Belosavac“, „Do“, Suvodolska, Izvarička, Krupajska i Medveđička reka, sa lepotama Gornjačke, Ribarske, Osaničke i Tisničke klisure, čini posebnu turističku vrednost za znatiželjne.
O mnogobrojnim, neistraženim ili delimično istraženim pećinama, poput „Pogane peć“, „Ledena peć“, „Strogine peći“, pećine u Gornjaćkoj i Tisničkoj klisuri, i sa južne strane planine Beljanica, same po sebi čine jedinstven izazov za odabrane poznavaoce i ljubitelje ovakvih prirodnih lepota.
Kulturno-istorijske vrednosti od posebnog značaja: manastir Gornjak, zadužbina kneza Lazara, manastir Trška crkva, crkve u Žagubici, Ribaru, Laznici, Bliznaku, Osanici i Krepoljinu. Svoju skrivenu, neistraženu lepotu nose u sebi porušene kule-motrilje i utvrđenja iz Vizantijskog i Rimskog doba kao što su: grad i isposnica na ulazu u Gornjačku klisuru, „Gradac“ u Krepoljinu i Ribaru, „Straža“ u Gornjačkoj klisuri, Ribaru i Žagubici, crkva „Damila“ u Tisničkoj klisuri, „Pčelinji krš“ u Laznici i mnogo toga iz starog doba, koje je vreme prekrilo svojim plaštom.
